Romantyzm może przyjmować formy skrajnego optymizmu poprzez zlanie się życia z kosmosem lub skrajnego pesymizmu. Wg. Bierdiaiewa romantyzm oznacza zmianę horyzontu. W dzieciństwie nawet najmniejsze przestrzenie - pokój, korytarz, drzewo - wydają się być ogromnym i tajemniczym światem. W świadomości dorosłych, przy ogromnym poszerzeniu horyzontu, poczucie tajemnicy ulega osłabieniu a nawet zanika.

Projekt jest subiektywnym transcendowaniem w emocje, zdjęcia stanowią swego rodzaju flashbacki. Pamięć jest zasadą, która wiąże i podtrzymuje jedność osoby. Natomiast pamięć o wszystkim niszczy człowieka.