Projekt składa się z dwóch części. W części pierwszej sportretowano osoby bezdomne w otoczeniu nie kojarzącym się z bezdomnością, by nie narzucać oczywistej estetyki. Osoby portretowane wybrane zostały dzięki współpracy przy projekcie z MOPS-em Kraków. Były to osoby szczególnie utalentowane, a dokładniej malarz, poetka, osoba wyszywająca, twórca rowerów poziomych, złota rączka, miłośnik literatury, osoba tworząca modele domów z zapałek.

Część druga jest zestawieniem zdjęć wykonanych przez autora projektu w trakcie wizyt w schroniskach dla bezdomnych (zarówno dla kobiet z dziećmi jak i mężczyzn) oraz zdjęć wykonanych w ramach projektu MOPS-u, prowadzonego przez Pana Marcina Koguta (praca dyplomowa, w której rozdano bezdomnym aparaty analogowe i pozwolono fotografować wg uznania). Zdjęcia wykonane przez bezdomnych nie były nigdy publikowane ani głębiej przeanalizowane. Ta część projektu ma na celu skonfrontowanie estetyki zdjęć i treści na nich zawartych ze zdjęciami wykonanymi przez osobę posiadającą edukację estetyczną (fotografia).

Obserwator zaskakująco odkrywa, że w obydwu przypadkach (zdjęcia fotografa i zdjęcia wykonane przez bezdomnych), można znaleźć wiele podobieństw na poziomie treściowym oraz czysto estetycznym. Zdjęcia wykonane w schroniskach nie były początkowo wykonywane pod kątem zestawienia – podobieństwa zaobserwowane zostały na etapie postprodukcji.